Pınar olup yüreğime yol aldı
Islanmasın diye kirpiklerim
Taş duvarlar ördüm gözlerime,
Akıtmadım yaşımı
Hayallerimle doldurdum da döşümü
Yüreğimde sakladım, biriktirdim düşümü.
Hayaller yüreklerde açar bilirdim
Ümitler gözyaşıyla uçar bilirdim
Ağlamadım, taş yutkundum yaş diye
Bir damla yaş bin hayale eş diye
Şimdi akıtacak ne bir gözyaşım
Yüreğimde tek bir umut kalmadı
Meğer yüreğime hapsetmişim ümitlerimi
Öldürmüşüm hayalleri içimde bir bir
Meğer gözyaşıyla dökülmeyince hayaller
Yok olup gidiyormuş, yeni anladım
Yitik hayallerim şimdi içimde acım
Artık bir damla gözyaşına muhtacım