Zannetmeyin hep böyle asıktır yüzüm
İnsanların sahtece gülüşündendir
Kırıcı davranışım, öfkeli sözüm
İki yüzlü, riyakar oluşundandır
Kapanmışsam içime, kaçıp milletten
Niyetim sakınmaktır dertten, illetten
Değil mi ki hepsi de kemikten, etten
Mutlaka bir musibet buluşundandır
Selam vermekten bile çekinir olmam
Herkesten böylesine sakınır olmam
İnsanlardan bu denli yakınır olmam
Hiç ummadık bir kara çalışındandır
Hırs, ihtiras yüzünden, para yüzünden
Yeminler bile içse döner sözünden
En yakın dostu bile, en temizinden
Karşında düşman diye görüşündendir
Sır vermeye gelinmez kimseye asla
Ne kimseyle dost ol, ne sırtını yasla
Aklını kaybettiren, çıldırtan sesle
İpini orta yere serişindendir
Fikrinse, sende kalsın, sakın söyleme
Söz etmişsen birine, geçme eyleme
Ola ki birisine bir bel bağlama
Sap gibi ortalıkta kalışındandır
Akıl ermez insana neylesen, mehmet
Güneş diye umarsın, bulursun rahmet
Senin bunca sızlanman ve bunca zahmet
Hocanın göle maya çalışındandır