Yok artık tahammülüm ne acıya, ne derde
Bana sabah olmuyor günün doğduğu yerde
Gözlerim bir aydınlık arar durur göklerde
Yolumu aydınlatan bir ışık tutun bana

Bu aydınlık kararmış bir yolu ışıtacak
Bu aydınlık meçhul bir yöne ışık tutacak
Bu aydınlık körlenmiş gözleri parlatacak
Yarınımı anlatan bir ışık tutun bana

Yansın parıldayarak, kamaştırsın gözümü
Karanlıkta koymasın, aydınlatsın yüzümü
Buldursun bana bir bir kaybettiğim izimi
Karanlığı sonlatan bir ışık tutun bana

Bütün kuşkularımı tamamen unuttursun
Rehber olsun önümde, doğru bir yol tuttursun
Yıksın gölgelikleri, gündüzleri tattırsın
Hayatıma renk katan bir ışık tutun bana